Przedszkole niepubliczne Otwarte Okno Tychy

NIEPUBLICZNE PRZEDSZKOLE „Otwarte okno” w Tychach

z Oddziałami Integracyjnymi i Specjalnymi

ZAJĘCIA EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNE

ZAJĘCIA OBJĘTE PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ
Przedszkole realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty, przepisach wydanych na jej podstawie oraz dopuszczonych do użytku programach wychowania przedszkolnego koncentrując się na wspomaganiu całościowego rozwoju każdego dziecka i udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej potrzebującemu dziecku.

JĘZYK ANGIELSKI
Podczas zajęć dzieci mają możliwość opanowania podstawowych kompetencji komunikacyjnych z zakresu języka angielskiego.  Mając na uwadze to, że małe dzieci nie umieją skupić uwagi na jednej aktywności przez dłuższy czas, lektor przygotowuje zróżnicowane formy aktywności - już najmłodsze przedszkolaki uczą się poprzez zabawę, piosenki, bajki.

JĘZYK NIEMIECKI
Zajęcia prowadzone są w oparciu o doświadczenie lektora oraz metody dostosowane do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym. Dzieci są wprowadzane w świat języka obcego w naturalny sposób, tzn. wspólne zabawy lingwistyczne, ruchowe, plastyczne. Mają też okazję osłuchać się z językiem, oglądając proste filmiki i ucząc się łatwo wpadających
w ucho piosenek i wierszyków.

GIMNASTYKA OGÓLNOROZWOJOWA
Odpowiednio dobrane ćwiczenia i zabawy ruchowe prowadzone przez nauczycieli grup. Mają one: zaspokajać naturalną potrzebę ruchu i rozładowania energii, kształtować prawidłową sylwetkę i rozwijać motorykę małą i dużą, zapewnić dzieciom radość płynącą
z indywidualnych osiągnięć i współdziałania, rozwijać pozytywny stosunek do samego siebie, własnego ciała i aktywności ruchowej. Dzieci ćwiczą z różnymi przyrządami: piłką, skakanką, woreczkami, szarfą, wstążką itp. Podczas zajęć wykorzystywana jest również Metoda opowieści ruchowej J.G. Thulina (ilustrowanie ruchem według własnego pomysłu słów historyjki opowiadanej /bajki czytanej/wiersza recytowanego przez nauczycielkę).

RYTMIKA Z UMUZYKALNIENIEM
Zajęcia wykraczają poza podstawowy zakres rytmiki i umuzykalnienia w przedszkolu. Mają umożliwiać: zaspokajanie potrzeby aktywności ruchowej, uwalnianie napięć, relaksację, kształtowanie właściwych zachowań w grupie rówieśniczej, poznawanie utworów muzyki klasycznej i rozrywkowej, rozwój muzykalności, poczucie rytmu
i wrażliwości przedszkolaków, odbiór i rozumienie innych dziedzin sztuki.
Podczas zajęć dzieci muzykują, czyli śpiewają zbiorowo i indywidualnie, grają na instrumentach perkusyjnych, samodzielnie wykonanych instrumentach, bądź wykorzystując przedmioty codziennego użytku, ilustrują ruchem teksty piosenek, sygnały muzyczne, elementy taneczne, a ponadto realizują zagadnienia twórcze
w zakresie melodii, rytmu, tańca, plastyki.

Program zajęć dla młodszych dzieci (3-, 4-letnich) obejmuje:

  • określanie charakteru słyszanej muzyki,
  • ćwiczenia emisyjne i ortofoniczne,
  • śpiewanie piosenek,
  • zagadki rytmiczno-melodyczne,
  • dobieranie właściwego ruchu do akompaniamentu,
  • ćwiczenia rozwijające duże grupy mięśniowe,
  • zabawy muzyczno-ruchowe związane z porami roku,
  • tańce integracyjne i pląsy,
  • przygotowanie do występów okolicznościowych w przedszkolu.

Program zajęć dla starszych dzieci (5-, 6-letnich) obejmuje:

  • rozwijanie pamięci muzycznej,
  • zagadki słuchowe,
  • określanie kierunku linii melodycznej,
  • określanie nastroju słyszanej muzyki,
  • określanie tempa, dynamiki i rejestrów w muzyce,
  • ćwiczenia muzyczno-ruchowe przy akompaniamencie,
  • dostosowanie ruchu do słyszanej muzyki,
  • reagowanie na sygnały muzyczne,
  • interpretowanie ruchem piosenek,
  • kształtowanie nawyku prawidłowego oddychania przy śpiewaniu,
  • śpiewanie piosenek grupowo i solowo z zachowaniem właściwej melodyki, tempa, rytmu dynamiki oraz artykulacji,
  • improwizowanie głosem prostych melodii do podanych tekstów,
  • układanie własnych motywów rytmicznych,
  • wykonywanie ćwiczeń inhibicyjno-incytacyjnych,
  • granie na instrumentach perkusyjnych,
  • zabawy o charakterze orientacyjnym-porządkowym (szybka reakcja na zmianę ruchu, dynamiki itp.),
  • przygotowywanie imprez okolicznościowych.

W zależności od potrzeb grupy zajęcia z zakresu rytmiki będą prowadzone                 z wykorzystaniem: metody gimnastyki twórczej C.Orffa, rytmiki É.J.Dalcroze'a,Mobilnej Rekreacji Muzycznej M. Kieryła, Gimnastyki twórczej R. Labana,Twórczej gimnastyki rytmicznej M. i A. Kniessów
ZAJĘCIA PLASTYCZNE/TERAPIA PRZEZ SZTUKI PLASTYCZNE
Podstawowe założenia tych zajęć: „nie ma prac ładnych ani brzydkich”, „chęć, pomysł i proces tworzenia są ważniejsze niż efekt”. Podczas zajęć dzieci: budują poczucie sprawczości i wiarę w swoje możliwości, rozwijają chęć działania i kreatywność, ćwiczą umiejętność dokonywania obserwacji, umiejętności analizy i syntezy oraz motorykę ręki i korelację oko-ręka. Pracują z różnymi masami (plastynka, pucholina, flubber), materiałami i narzędziami. Podczas zajęć poznają różne techniki: rysunkowo-graficzne, malarskie, przestrzenne, płaskie. Uczą się tworzyć formy dekoracyjne i użytkowe związane z porami roku.

AIKIDO
Zajęcia prowadzone są w formie zabawy. Ćwiczenia dostosowane są do potrzeb
i możliwości rozwojowych małego dziecka, wzmacniają układ kostno-mięśniowy, poprawiają koordynację ruchową i ogólną sprawność fizyczną. Doskonalą koncentrację uwagi, kształtują samodyscyplinę, uczą właściwych zachowań w grupie.

„WYGIBASY – Z GIMNASTYKĄ ZA PAN BRAT”. ZAJĘCIA Z GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ

Celem podstawowym postawionym sobie przez prowadzącego jest wzmocnienie newralgicznych dla kształtowania się postawy grup mięśni posturalnych (stworzenie gorsetu mięśniowego) oraz wyrabianie nawyku prawidłowej postawy. Ćwiczenia prowadzone będą w dużej mierze metodą zabawową, co zapewni większe zaangażowanie dzieci oraz aktywne uczestnictwo w zajęciach. Instruktor, uczestnicząc aktywnie w proponowanych zajęciach, stawać się będzie wiarygodnym partnerem w zabawie, a przez to godnym naśladowania wzorem. Dobór ćwiczeń będzie odpowiadał możliwościom ruchowym dzieci w danym wieku. Podstawowe grupy ćwiczeń to ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha, grzbietu oraz mięśnie podeszwowe stóp, a także ćwiczenia o charakterze elongacyjnym. Realizowane będą one z wykorzystaniem przyborów gimnastycznych takich jak: woreczki, szarfy, krążki, kółka, laski gimnastyczne. Użycie przyborów zwiększa atrakcyjność zajęć, zwiększając tym samym ich efektywność. Odpowiednio dobierane przybory stanowią także element stopniujący trudność wykonywanych przez dzieci ćwiczeń. Stopień trudności ćwiczeń zależny jest od możliwości dzieci w danej grupie. Wprowadzanie przyborów następuje stopniowo, tak aby dziecko miało czas oswoić się z nimi.

W celu urozmaicenia zajęć zastosowane będą:

- opowieść ruchowa

- tor przeszkód

- obwód ćwiczebny

- rywalizacja indywidualna i grupowa (bez wyraźnego akcentowania zwycięzcy)

ZAJĘCIA Z CERAMIKI

Praca z gliną wpływa na harmonijny rozwój dzieci. Wycisza, uczy skupienia i cierpliwości. Zgniatanie, ugniatanie i wałkowanie gliny zaspokaja naturalną potrzebę dziecka, przygotowuje w ten sposób rękę do nauki pisania. Znakomicie stymuluje i rozwija układ nerwowy. Rozwija wyobraźnię, zdolności manualne, ekspresję plastyczną.

Materia jaką jest glina ma nieskończoną liczbę możliwości twórczego wykorzystania. Jej plastyczność, temperatura mają kojące działanie, natomiast sam proces uczy pokory wobec materii. Powstałe prace są unikatowe i mają wartość czasu i emocji w nie włożonych. Ale przede wszystkim lepienie z gliny to zabawa. Dzieci tworząc pracę kreują siebie, pozbywając się ograniczeń, stają się twórcze.
Dzieci uczęszczające na zajęcia z ceramiki  rozwijają w sobie wiele ważnych cech:
• stają się odważne i samodzielne,
• potrafią wyrażać jasno swoje myśli i opinie,
• nie boją się podejmowania nowych wyzwań,
• poznają własną wartość.

TERAPIA PEDAGOGICZNA

Zajęcia ukierunkowane są na pomoc w kształtowaniu i osiąganiu gotowości szkolnej dzieciom wolniej rozwijającym się, doświadczającym trudności edukacyjnych. Obejmują ćwiczenia z zakresu: analizy i syntezy słuchowej, wzrokowej, wzrokowo-ruchowej, grafomotoryki, koncentracji uwagi, orientacji w schemacie własnego ciała   i przestrzeni. Umożliwiają budowanie wiary we własne siły i możliwości, adekwatnej samooceny, motywacji do systematycznej pracy i ćwiczeń.

TERAPIA LOGOPEDYCZNA/NEUROLOGOPEDYCZNA
Na początku roku szkolnego przeprowadzana jest diagnoza logopedyczna dzieci pięcio-
i sześcioletnich, a następnie młodszych. W jej wyniku wyłonione zostają dzieci, którym potrzebna jest opieka i interwencja logopedyczna. Rodzicom oraz wychowawcom dzieci dostarczana jest informacja o wadach wymowy i innych towarzyszącym im nieprawidłowościach. Dla dzieci  pięcio- i sześcioletnich, wymagających terapii logopedycznej, prowadzone są indywidualne zajęcia z logopedą. Każde dziecko ma założony indywidualny zeszyt, w którym zawarte są informacje i instrukcje dla rodziców/prawnych opiekunów. Dla dzieci trzy- i czteroletnich prowadzone są grupowe zajęcia logopedyczne o charakterze profilaktycznym. W ich trakcie usprawnia się motorykę  narządów artykulacyjnych, zapoznaje z normatywnymi artykulacjami, ćwiczy słuch fonetyczny, fonemowy i przeprowadza wczesną syntezę słuchową wyrazów. Tym samym zapobiega się ewentualnym problemom wymowy, kierując prawidłowym przebiegiem rozwoju mowy dziecka. Ćwiczenia są ciekawe oraz przyjemne.
Logopeda prowadzi także konsultacje dla rodziców/prawnych opiekunów.

METODA WARNKEGO

Adresowana jest do dzieci z dysleksją i trudnościami w nauce, spowodowanymi centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego, zaburzeniami koncentracji uwagi, pamięci i koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej. Służy wykrywaniu i treningowi deficytów w zakresie zapamiętania wzorców dźwiękowych słów z wykorzystaniem wzroku, słuchu oraz funkcji motorycznych. Jej celem jest także wsparcie terapii logopedycznej.

Trening obejmuje trzy obszary:

  1. automatyzację przetwarzania spostrzeżeń w obszarze słuchu, wzroku              i zdolności motorycznych;
  2. automatyzację koordynacji półkul mózgowych;
  3. rozwój i automatyzację „wzrokowego języka”.

TERAPIA PSYCHOLOGICZNA/KONSULTACJE PSYCHOLOGICZNE
Przedszkole nawiązało stałą współpracę z psychologiem obejmującą: prowadzenie zajęć grupowych dla dzieci (profilaktyka, psychoedukacja, zajęcia ogólnorozwojowe itp.), udzielanie konsultacji rodzicom, prowadzeniu warsztatów psychologicznych i wykładów psychoedukacyjnych dla rodziców oraz nauczycieli.

METODA BIOFEEDBACK
Trening metodą EEG Biofeedback ma na celu pobudzenie przewodnictwa bioelektrycznego mózgu, wytwarzanie nowych i zmianę istniejących połączeń neuronalnych, a tym samym wypracowanie i utrwalenie prawidłowej amplitudy fal mózgowych. Oznacza to, że w toku terapii EEG Biofeedback możemy nie tylko zoptymalizować funkcjonowanie procesów poznawczych, ale także zminimalizować dysfunkcje funkcjonowania mózgu, w których występuje nieprawidłowy rytm fal. Wykorzystując plastyczność mózgu trenowane „umiejętności” zaczynają zachodzić automatycznie, co przekłada się na ogólne funkcjonowanie w życiu codziennym. Atrakcyjność tej metody polega na  możliwości zastąpienia w sytuacjach, w których jest to możliwe, terapii farmakologicznej lub też jej wsparcia w przypadku, gdy całkowita rezygnacja z niej nie jest możliwa. Ponadto, treningi EEG Biofeedback, stanowią ważny element w przyspieszaniu efektywności innych rodzajów terapii.

METODA SNOEZELEN (SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA)
Terapia prowadzona pod okiem terapeutów w Sali Doświadczania Świata – specjalnie wyodrębnionym pomieszczeniu, wyposażonym w różnorodne urządzenia stymulujące rozwój zmysłów: łóżko wodne, interaktywna kolumna bulgocząca podświetlana wieloma kolorami, kaskada światłowodów. Pozwala na znalezienie nowej drogi docierania do tych, którym niepełnosprawność intelektualna czy inne zaburzenia nie pozwalają na nawiązywanie prawidłowej komunikacji z otoczeniem. Metoda ta pomaga dzieciom odbierać, uporządkować i przeżywać świat.

TERAPIA SI (INTEGRACJA SENSORYCZNA)
Metoda integracji sensorycznej ma na celu nauczenie dziecka adekwatnego reagowania na bodźce dopływające do niego zarówno ze świata zewnętrznego jak i z ciała. Polega na integracji czynności zmysłów  z właściwą reakcją ruchową. Jest to możliwe dzięki procesom dokonującym się w mózgu każdego człowieka, polegającym na odbieraniu, rozpoznawaniu, przetwarzaniu, odpowiednim interpretowaniu już posiadanych informacji, które mózg czerpie ze zmysłów, a następnie odpowiada właściwą reakcją ruchową. Rehabilitacja, zależnie od potrzeb, obejmuje stymulację poszczególnych zmysłów, rozwój motoryki dużej, motoryki małej, percepcji, koordynacji wzrokowo-ruchowej itp. Głównymi kierunkami w rehabilitacji są procesy hamowania, eliminowania lub ograniczania drogą stymulacji negatywnych bodźców, które występują przy nadwrażliwości układu zmysłów np. nadpobudliwości ruchowej, trudnościach w koncentracji uwagi, oraz dostarczaniu bardzo silnych, różnorodnych bodźców przy niedostatecznej wrażliwości układu zmysłów np. zaburzeniach ruchowych, percepcji  i koordynacji. Zalecana jest w przypadku dzieci, u których występują: nadmierna lub byt mała wrażliwość na bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe i ruch, zbyt wysoki lub niski poziom aktywności ruchowej, problemy z koordynacją, opóźnienia rozwoju ruchowego, mowy oraz trudności w nauce, słaba organizacja zachowania (np. impulsywność, słaba koncentracja na zadaniu, nieumiejętność planowania działań).

DOGOTERAPIA
Oferta zajęć  oparta jest na założeniach terapii kontaktowej wykorzystującej naturalną bliskość  dziecka z psem. Podczas zajęć dzieci uczą się bezpiecznego postępowania      z psem, pielęgnacji. Nabywają nowe kompetencje społeczno-emocjonalne (respektowanie ustalonych zasad, oczekiwanie na swoją kolej, empatia, poczucie odpowiedzialności). Aktywizują zmysły: słuchu, wzroku, dotyku. Mniej obawiają się nowości i zmian w otoczeniu. Pies swoją spontanicznością i bezwarunkową akceptacją pozwala im w naturalny sposób zdobyć zaufanie do realnego świata i otworzyć się na ludzi. Dzięki interakcji z psem poprawia się ogólny rozwój fizyczny dzieci, w tym ich wytrzymałość i koordynacja ruchów.

METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
„Za pomocą rytmu i ruchu człowiek wyraża swoją osobowość”. System ćwiczeń stworzony przez W.Sherborne wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka. Rozwijanie przez ruch zmierza do: rozwoju świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego, rozwoju świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenia przestrzeni   z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu, rozwoju emocji, opanowywania ich, pewności siebie, inicjatywy, rozwoju spontaniczności ruchu, rozwoju koncentracji uwagi, rozwoju sposobów komunikowania się, tworzenia umiejętności rozluźniania się – relaksacji. Udział w ćwiczeniach umożliwia przeżywanie radości z aktywności ruchowej, poczucia swojej siły, sprawności, budowanie poczucia własnej wartości. Wzmacnia poczucie bezpieczeństwa i sprzyja kształtowaniu postawy akceptacji siebie i innych.

PEDAGOGIKA CYRKU
Rodzaj terapii z wykorzystaniem gier i zabaw. W zależności od potrzeb może być stosowana w celu relaksacji, aktywizacji dzieci, integracji grupowej w miłej atmosferze. Zajęcia odbywają się w pomieszczeniach wyposażonych w zabawki, materiały plastyczne i inne. Dziecko ma swobodę w doborze materiałów i form aktywności. Nauczyciel-terapeuta - „podążając za dzieckiem” - dokonuje obserwacji dziecka, które samo decyduje, w jakiej grze lub zabawie chce uczestniczyć. Podczas zajęć będą wprowadzane elementy pedagogiki cyrku, motywujące do aktywności ruchowej, rozwijające orientację przestrzenną, koordynację wzrokowo-ruchową i koncentrację uwagi.

MAGICZNY DYWAN

Jesteśmy pierwszą placówką przedszkolno-szkolną na terenie Tychów, która oferuje innowacyjną pomoc dydaktyczną Magiczny Dywan. Umożliwia ona poprzez gry, zabawy rozwijanie u naszych podopiecznych motoryki, koordynacji wzrokowo-ruchowej, spostrzegawczości, szybkości reakcji, jednocześnie podnosząc sprawność pamięci
i uczenia się. Obraz wyświetlany ze specjalnie zaprojektowanego rzutnika tworzy „wirtualny, magiczny dywan”, na którym dzieci w wieku przedszkolnym
i wczesnoszkolnym przeżywają wspaniałe przygody, począwszy od gier i zabaw ruchowych po edukację poznawczą ze wszystkich dziedzin wiedzy. Dziecko podczas zabawy ingeruje w jej tok za pomocą ruchów rękami lub nogami.